စိုးထိတ္ ေျခာက္လွန္႕မႈေတြနဲ႕ေပါ့
ငါတို႕ရဲ႕ မသာယာတဲ့
ေန႕ေတြကို
အေၾကာက္အလန္႕ေတြနဲ႔
ျဖတ္ေက်ာ္ေနရတယ္..။
ရန္သူရဲ႕ လက္နက္ပုန္းေတြၾကား
ေၾကာင္တစ္ေကာင္ရဲ႕လက္သည္းလို
ကြယ္၀ွက္မႈကို
ငါတို႕တေတြ မျမင္ႏိုင္ေသး။
“လက္သည္မဲ့ ဗံုးေတြ
ေပါက္လိုက္တာမ်ား
ေသာက္ေသာက္လဲေပါ့..”
လူမမည္ေလးလို
နာဖ်ားမႈေအာက္မွာ
ကယ္သူမဲ့ မ်က္ႏွာေတြနဲ႕
ဒီတစ္ေန႔ကို ငါတို႕ျဖတ္ေက်ာ္ရင္း
ျပည္ျမန္မာ ဗံုးကင္းပါေစ
ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ .. ဆုေတြ ေျခြေနမိတယ္..။
ေ၀ဟင္ေအာင္
၁၅၊ ၁၀၊ ၂၀၁၃။
No comments:
Post a Comment